Aktualności

W dniach 14-18 marca 2022 r. odbędzie się  3. Konferencja Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego pt.: „Przeszłość ma przyszłość!/The Past has a Future!”  Jest to wydarzenie o zasięgu krajowym i międzynarodowym zorganizowane w formie monotematycznych sesji i warsztatów. Co ważne - kilka z nich poświęcono wczesnemu średniowieczu.

Tegoroczna odsłona konferencji zatytułowanej „Przeszłość ma przyszłość!/The Past has a Future!” będzie miała formę hybrydową, tzn. część sesji odbędzie się stacjonarnie, przy jednoczesnej transmisji online, niektóre zaś wystąpienia zaplanowano jedynie w wersji online. Konferencję otworzy tradycyjnie uroczysty wykład, który wygłosi w języku angielskim prof. Diamantis Panagiotopoulos z Uniwersytetu w Haidelbergu. Zatytułowany jest on „Digging in the 21st century. Archaeological excavation as a methodological challenge and social commitment” i będzie poświęcony wykopaliskom, czyli najważniejszemu narzędziu archeologii. Poza zagadnieniami czysto naukowymi prof. Diamantis Panagiotopoulos podejmie również kwestie społecznego znaczenia archeologii i archeologów, którzy jego zdaniem mogą odgrywać decydującą rolę w bieżących dyskursach na styku społeczeństwa, polityki, gospodarki i nauki. Wykład towarzyszący „Archiwum Wydziału Archeologii UW. Przeszłość ma przyszłość?” wygłosi z kolei Anna Juga-Szymańska z Wydziału Archeologii UW. Przedstawi ona nie tylko dzieje archiwum tejże instytucji, ale zaproponuje szereg rozwiązań systemowych, których wdrożenie miałoby ułatwić korzystanie z danych dotyczących działalności naukowej jej pracowników, badanych stanowisk czy studentów. 

Ściśle o wczesnym średniowieczu traktować będą dwie sesje. Pierwsza odbędzie się w trybie online i przewidziana jest na środę 16 marca 2022 r. Jej tytuł brzmi „Ceramika bałtyjska i germańska od wczesnej epoki żelaza po początek okresu wczesnego średniowiecza”. Spośród 10 referatów tylko dwa odnosić się będą do wczesnego średniowiecza.  Jeden z nich wygłosi dr hab. Tomasz Nowakiewicz, który przybliży początki używania koła garncarskiego na ziemiach pruskich. Samo stosowanie tego narzędzia przez Prusów jest dość dobrze poświadczone przez źródła archeologiczne, pytania wzbudzają za to okoliczności sprzyjające szybkiej i powszechnej adaptacji nowych technik garncarskich wśród plemion pruskich. Udzielenie odpowiedzi utrudnia tutejsza specyfika kulturowa, brak niezależnych materiałów o pewnej chronologii (tzw. datowników) czy zestawień typologiczno-stylistycznych.

Natomiast drugie wystąpienie traktować będzie o wynikach badań fragmentów ceramiki pozyskanych podczas wykopalisk prowadzonych na grodzisku wczesnośredniowiecznym w Pasymiu na Pojezierzu Mazurskim. O projekcie badawczym Pasym. Miejsce, które rodziło władzę oraz tamtejszym znalezisku wyjątkowego nożyka informowaliśmy Was na bieżąco w zeszłym roku w naszym portalu. Kierownik projektu dr Sławomir Wadyl opowie o wieloaspektowej analizie materiałów ceramicznych z Pasymia, podczas której skupiono się głównie na jego cechach technologicznych, morfologicznych oraz stylistycznych. Przeprowadzono również badania chemiczne i petrograficzne. W rezultacie okazało się, że większość naczyń wykonano ręcznie, bez użycia koła garncarskiego.

 
Następnego dnia odbędzie się sesja hybrydowa „Populus Masoviae Medi Aevi, czyli zagadka stulecia – nowe perspektywy badań nad średniowiecznymi cmentarzyskami z konstrukcjami kamiennymi z Mazowsza i Podlasia”. Aż w 8 prelekcjach zaprezentowane zostaną dotychczasowe wyniki prac podjętych w ramach kierowanego przez prof. Andrzeja Buko interdyscyplinarnego projektu badawczego, którego celem jest wyjaśnienie tajemnicy cmentarzysk z obstawami kamiennymi znanych ze wspomnianych regionów Polski. Te charakterystyczne konstrukcje zaczęto wznosić tu w początkach XI w., ale kto i dlaczego to robił pozostaje już od ponad 160 lat zagadką. Część badaczy opowiada się za miejscowym pochodzeniem tejże ludności, inni wskazują zdecydowanie na obcych, np. wojowników waresko-ruskich, którzy przybyli tutaj wraz z Jarosławem Mądrym, by spacyfikować bunt Miecława. Do rozwiązania tej arcyciekawej kwestii zbliżyć nas mogą narzędzia, którymi dysponują obecnie archeolodzy, a więc datowanie radiowęglowe, badania trwałych izotopów strontu, węgla i azotu, analizy genetyczne i antropologiczne. Opowiedzą o nich specjaliści, w tym m.in. dr Martyna Molak-Tomsia, którą gościliśmy niedawno w jednym z naszych QnA. Z podstawami projektu zapozna słuchaczy natomiast sam prof. Andrzej Buko.

Zapowiada się zatem niezwykle interesująco.

Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w konferencji. Aby wziąć udział w poszczególnych sesjach należy się wcześniej zarejestrować poprzez formularz dostępny na końcu opisu każdej z nich na stronie konferencji.

Więcej informacji znajdziecie także na stronie wydarzenia na Facebooku. 

Polecamy gorąco !!!

________________
Ewelina Siemianowska (ur. 1981) historyk i archeolog, oba kierunki ukończyła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Interesuje się wczesnym średniowieczem, w tym zwłaszcza osadnictwem i komunikacją, którym poświęciła szereg artykułów naukowych. Jest redaktorem portalu wczesneśredniowiecze.pl.